Απόψε σίγησε και πάλι ο ουρανός ,
όλα τα αστέρια κοιμήθηκαν
με σεντεφένια κουβερτούλα
Και έμεινε μοναχά ένα ξάγρυπνο
Για να μου κάνει παρέα να τα πούμε.
Εσύ από καιρό….που έφυγες ένα δειλινό
Βλέπω την ψυχή σου και πάλι να πλανάται
Εκεί ψηλά στον ουρανό
Φωνάζοντας μου δεν σε ξέχασα
Είμαι εδώ
Τι κι αν η ζωή μας πρόδωσε
τι κι αν τα όνειρα πάνε
εμείς προχωράμε χωριστά ο ένας ψηλά
και ο άλλος εδώ στα χαμηλά
Και προχωράμε ,να αναζητανμε
ότι μας επιφυλάσσει η μοίρα
μέχρι να έρθει η ώρα που οι καρδιές θα ξανά αγκαλιαστούνε
Να ξανανιώσουν παιδικά όπως τότε
κι ας παιξουνε κι ας τσακωθούνε
Δώσε μου μια στάλα απ’ την ψυχή σου να δροσιστώ...
κράτησε με απ΄ το χέρι να ανέβουμε,
στα αστέρια τους φίλους σου εκεί να δούμε το φεγγάρι
να μου γνωρίσεις τον δικό σου ουρανο
να αγκαλιαστούμε στο σκοτάδι
Απόψε σίγησε ο ουρανός ,
όλα τ΄ αστέρια αποκοιμήθηκαν χαμογελώντας στην νυχτιά
Και έμεινε μονάχα ένα άγρυπνο
Εσύ για να με προστατεύεις πάντα
Ψιθύρισα το όνομα σου ..
έκλεισα στα μάτια και αποκοιμήθηκα στης ψυχής σου την αγκαλιά.....
Π.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου