Οι ψυχές που ενώνονται
και γίνονται μια
Οι καρδιές που αγκαλιάζονται
και γράφουν ιστορία
Έχουν τις σκέψεις τους ίδιες
θαρρώ
Κι ας είναι μέσα σε ξένα κορμιά
σε ένα σταθμό
Οι στιγμές που κυλάνε
σαν σταγόνες βροχής
πάνω από το νερό της ζωής
έρχεται η στιγμή που θα εξατμιστεί
θα γίνει ουράνιο τόξο και θα φωτιστή
Όσα δεν είπαμε
κι όσα δεν λέμε
υπάρχει χημεία
δεν το αρνιέμαι
Είναι παράξενη η φιλία αυτή
από δυο ψυχές ξένες
με αλήθειες, ψέματα
σ' ένα χαρτί.
Π.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου