Εγώ σου μιλάω για το κόκκινο σου τριαντάφυλλο
Αυτό με τα μικρά αγκάθια που τρυπάνε
Εσύ μου μιλάς με πάθος για το λευκό, το χρώμα του γιασεμιού
Της νύχτας όμως με τα γιασεμιά
Σου μιλάω για το κόκκινο κρασί σε κρυστάλλινο ποτήρι που έχεις πιει
Και εσύ μιλάς πως ήπιες και λευκό με χαμόγελο στα χείλη
Σου μιλάω με θέρμη για τα κατακόκκινα της χείλη που έχεις γευτεί
Τα κατακόκκινα της μάγουλα που προδίδουν την αγάπη
Και εσύ μου μιλάς για το λευκό της φόρεμα
Με το λευκό μαντήλι και την λευκή κορδέλα
Μα εγώ επιμένω σθεναρά στην ομορφιά του κατακόκκινου που γνώρισες
Εσύ επιμένεις πεισματικά στο κατάλευκο της αθωότητας λουλούδι
Σαν να μην γνώριζες πως με μια σταλιά αίμα
Από ένα τριαντάφυλλο με αγκάθια
Από μια σταγόνα κόκκινο κρασί
Μπορεί να κάνει το κατάλευκο που εσύ πιστεύεις κατακόκκινο
Π.Σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου