Με τα μάτια της ψυχής σου
γνώρισα εσένα πιο πάνω από εμένα
Με τα μάτια της δικής μου
γνώρισα εμένα πιο πάνω από εσένα
Ενώσαμε και αγκαλιάσαμε
τα πέταλα μας σε μια ζωή ψυχής
ανάμεσα μας
Με ένα κοίταγμα ψυχής όπως εμείς
καταφέραμε να βρούμε,
με ένα άγγιγμα βροχής όπως μόνο εμείς
λουστήκαμε και γίναμε ένα,
Μίλησαν οι ψυχές στο ηλιοβασίλεμα
και ακούστηκαν τα λόγια τα ψιθυριστά
που μας έκαναν ένα
Να πάψω να σκιαγραφώ τη μορφή σου
στο λιγοστό φως της δικής μου της ψυχής
στο λιγοστό φως της δικής μου της ψυχής
μου είναι αδύνατο κι ας κρύβεται
το σιωπηλό εκείνο δειλινό
που ένιωσα την φωνή σου μέσα σ’ αυτό
Με τα μάτια της ψυχής σου
και με τα μάτια της δικής μου
γίναμε ένα
Ευχαριστώ….
Π.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου