η ψυχή μου!

Αυτή είναι η δική μου ψυχή

Και όταν  βρίσκεται μπροστά στο εμπόδιο

Αυτή βλέπει το όραμα της

Και είναι απλά ένας δημιουργός

Όταν αυτή ζει τον πόνο

Και το χέρι χάνεται από δίπλα της

Σκέπτεται την χαρά του αύριο

Και γίνεται  πλάστης της ζωής της

Όταν γύρω της τα σκοτάδια κυριαρχούν

Τότε αυτή ψάχνει για τις χαραυγές της

Για να γίνει πουλί να πετάξει…

Και όταν οι άλλοι της γυρίζουν την πλάτη

Ψάχνει ένα χέρι που της στέλνει ο Θεός

Όταν δέχεται το άκαρδο βλέμμα μιας ψυχής

Αυτή συνεχίζει ακόμη να αγαπά

Και τότε πιστεύει πως ακόμη της ανήκει ο τίτλος

Είμαι άνθρωπος…

 

 

Το πάλεψα αρκετά να γράψω,  άνοιξα τις λευκές σελίδες μου…  έγραψα αυτά που νόμιζα πως έπρεπε να γράψω ... θα τα διαβάσεις… θα με αγαπήσεις ή θα με πετάξεις…  δεν σου κρατάω κακία… εσύ ξέρεις καλύτερα…  θα μοιραστούμε ίσως τις ίδιες εικόνες… αν σου αρέσουν …. Θα γίνουν ...δικές σου πια… στις χαρίζω…

Π.Σ.  1 Νοέμβριος 2013