Οι μικροί άγγελοι χορεύουν στο ποτάμι
και εμείς στιχοταξιδεύουμε αμυδρά μαζί τους
με μια μελωδία ψυχής
σε μια παλάμη κλεισμένη ευτυχία
Ένας αέρας κι ένα φευγαλέο αμυδρό χάδι
και η κλωστή υφαίνει το φόρεμα
της αμυδρής γνωριμίας μ’ αγάπη
Ο Θεός ξέρει γιατί φέρνει κάποιους ανθρώπους κοντά έστω και αμυδρά. Εγώ και η Έφη έχουμε κάποια κοινά. Καλό ταξίδι μ’ αγάπη
Θα ξανασυναντηθούμε… έτσι απλά…
Π.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου