'Oταν κλαίνε τ' αστέρια!

Όταν ήμασταν παιδιά

 παίζαμε κρυφτό στην ίδια γειτονιά

 ήμασταν φίλοι κολλητοί

τα λέγαμε όλα τα τρελά που κάναμε μικροί

 

 Δυστυχώς όμως μεγαλώσαμε

 και πάψαμε πια οι δυο μας να βλεπόμαστε

 σαν δυο μικρά και ανέμελα παιδιά

 που είχανε πάντα στην ψυχή τους την χαρά

 

 Οι δρόμοι μας έγιναν χωριστοί

 κάνοντας οι δυο μας μια νέα ανεξάρτητη ζωή

 φύγαμε απ' την παλιά μας γειτονιά

 για να ζήσουμε κάτι νέο σαν έφηβα παιδιά

 

 Δεν έρχεται πάντοτε όμως η ζωή

 όπως την ονειρευόμαστε μικροί

 εγώ μένω και εσύ φεύγεις χωρίς

 λόγω κι αφορμή

 

 Καταραμένη μαύρη ώρα

 καταραμένη διαδρομή

 που το αυτοκίνητο παρεκκλίνει

 χάνοντας τον έλεγχο πάνω στη στροφή.

 

 Διαδρομή Θεσσαλονίκη - Σέρρες

20η Ιουλίου  νύκτα καλοκαιρινή

 χάθηκες στα 27 σου χρόνια

 για μια άλλη ομορφότερη ζωή

 

 Τρέχουν τα δάκρυα στο μαξιλάρι μου

 πονάει η ανθρώπινη ψυχή μου

 είσαι ψηλά στον ουρανό

 κι είσαι γαλήνιος το νιώθω απ' εδώ

 

 Καλό σου ταξίδι φίλε μου

 παιδικέ και αγαπημένε

 Να ξέρεις πως σε σκέπτομαι συχνά

 έστω κι αν ξέρω πως βρίσκεσαι ψηλά

 

 Αφιερωμένο στον παιδικό μου φίλο που σκοτώθηκε σε τροχαίο στις 20 Ιουλίου 2002

Π.Σ.20 Ιούλιος 2013