Η πληγή

Ο άνεμος θύμωσε και πάλι
παλεύει με τα πορτοπαράθυρα
θέλει απλά να ελαφρύνει τον πόνο του
βουίζει λες και σου φωνάζει

Οι άνθρωποι χρωματίζουν την άχρωμη ζωή τους
Μ’ ένα βελόνι με μια κλωστή
με μια εσώψυχη ευχή.

Η κλωστή να μείνει ζωντανή
και το βελόνι στο συρτάρι αιώνια να κρυφτεί
να μην ξανά - ανοίξει η πληγή
και το βελόνι να ξανά-χρειαστεί να βγει

© Π.Σ