Η νύχτα ντύθηκε και πάλι με τ’ αστέρια·
και εσύ, κρυμμένος κάτω απ’ το φως των αστεριών,
ονειρεύεσαι.
και εσύ, κρυμμένος κάτω απ’ το φως των αστεριών,
ονειρεύεσαι.
Είναι η νύχτα που ντύνεις όνειρα με ευχές
κι αυτές τρέχουν σαν βροχής σταλαγματιές,
τρέχουν τ’ αστέρια να προλάβουν,
-σαν άλογα για να καλπάσουν-,
να προλάβουν την ευχή,
πριν πέσει στη γη και να χαθεί.
κι αυτές τρέχουν σαν βροχής σταλαγματιές,
τρέχουν τ’ αστέρια να προλάβουν,
-σαν άλογα για να καλπάσουν-,
να προλάβουν την ευχή,
πριν πέσει στη γη και να χαθεί.
Και εσύ συνεχίζεις κι ονειρεύεσαι,
αυτά φωτίζουν το δρόμο των ευχών,
αυτές γαντζώνονται απ’ το χαλινάρι
και εσύ χαμογελάς που τα κατάφεραν
και τ’ όνειρο βρήκε τη μέρα που χαράζει.
αυτά φωτίζουν το δρόμο των ευχών,
αυτές γαντζώνονται απ’ το χαλινάρι
και εσύ χαμογελάς που τα κατάφεραν
και τ’ όνειρο βρήκε τη μέρα που χαράζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου