Κλωστή με χρώματα

Μια φορά κι έναν καιρό, έτσι δεν ξεκινάνε όλα τα παραμύθια

Μια κόκκινη κλωστή δεμένη

Όχι μια πράσινη κλωστή δεμένη

Όχι μια μπλε κλωστή δεμένη

Όχι μια κίτρινη κλωστή δεμένη

«Εεεεεε  αποφάσισε».

Μια πολύχρωμη κλωστή δεμένη

στον ουρανό ανεβασμένη

άπλωσε κι απόψε η νύχτα τα φτερά της

τον ουρανό σκέπασε με τα προικιά της.

«Τι προικιά βρε μαύρη κι άραχνη κλωστή

Εσύ που είδες την πολύχρωμη να κυριαρχεί».

Σιωπή…

Δακτυλίδι ψάχνει για να βρει να το φορέσει

και να ονειρευτεί.

Αστεράκι έρχεται δειλά κι αυτή το φοράει μες στα σκοτεινά.

Περιδέραιο αυτή ψάχνει και φωνάζει δυνατά.

‘Φεγγαράκι μου λαμπρό φέγγε μου να περπατώ’.

Κι ανεβαίνει κι αυτό γρήγορα καμαρωτό,

το φοράει η νυχτιά και καμαρώνει μες τη σκοτεινιά

«Μαυρόασπρο δηλαδή, το πολύχρωμο που το έχεις δει».

Είπα σιωπήηηηηηηηηη

Ανθρωπάκια τόσο δα βγαίνουνε απ’  τα σπιτάκια τους  τα μικρά.

Και φωνάζει η νυχτιά ανάψετε τα φώτα σας με μιας.

Κι άρχισε να φωτίζεται  η γη

Με πολύχρωμα φωτάκια στη στιγμή

Τα σπιτάκια, τα παρκάκια και οι άνθρωποι να χορεύουν έξω απ’ τα σπιτάκια.

Με πολύχρωμα φορέματα τα κοριτσάκια

και με χρωματιστά παντελονάκια τα αγοράκια

Παίρνει και η νύχτα την κλωστή

που έγινε πολύχρωμη σε μια στιγμή.

Δένει όλα τα’ αστεράκια να χορέψουν γαϊτανάκια

Έλα τώρα μην μου πεις πως στη νύχτα  δεν βλέπεις ομορφιά

και μόνο μαυρίλα σκοτεινιά.

Π.Σ.