Η δική σου αγάπη!

Μου μίλησες για τα μάτια της

αυτά που αγαπούσες
μια αxτίδα φως κρυβόταν
κι έλαμπες καθώς γι΄αυτή μιλούσες
Ήθελα να γράψω εγώ τις λέξεις σου
αυτές  που μου ‘χες εκφράσει
μα έτρεχαν στον ήχο σου
κι εγώ τις είχα χάσει.

Αχτίδας μάτια,
Αχτίδας φως,
Ο γκρεμός σου ήχος,
κι εγώ φρουρός.

Πάντα  με ταξίδευες
όταν για εκείνη μου μιλούσες
έτρεμαν τα χείλη σου
μόνο εκείνη αναζητούσες

Κι εγώ καθόμουνα και σ'ακουγα
χωρίς να βγάλω άχνα
φοβόμουνα μην προδοθώ
και καταλάβεις πόσο σε ποθώ
και απ' τη ζωή μου έτσι χαθεις
και το όνειρο μου έτσι εξαφανισθεί

Π.Σ.