Στο άγνωστο μουτράκι!

Η ψυχή αντίθετη κατεύθυνση από την σκέψη
Ο δικός της πόνος σε αντίθετη κατεύθυνση από τον δικό του
Εκείνη ενήλικας
Αυτό μικρό παιδί
Ο πόνος της μηδενικό μπροστά στον δικό του
Κι ας έπνιγε  το μαξιλάρι από τον πόνο
Προηγείται ο παιδικός
Οι πόρτες κτυπούσαν με λύσσα
Τα κουδούνια δεν είχαν τελειωμό
Ο πόνος δεν έλεγε να σταματήσει
Και ο δικός της φαινόταν μηδενικό
Το μαξιλάρι έγινε θάλασσα
Οι σκέψεις καράβια ένα σωρό
Έπρεπε να εκμηδενίσει αποστάσεις
Η παιδική θάλασσα είχε αχηνούς  ένα σωρό

Π.Σ.

Στο αγοράκι της διπλανής πόρτας .
Με την ευχή να χαμογελάσεις ξανά! !!!

15 - 17 Ιουνίου 2016