Τ' αστέρι μου

Ήταν κάποτε ένα αστέρι

που κοιτούσε από ψηλά

Αναβόσβηνε το φως του

και γλυκά χαμογελά

Το ΄χα κάποτε για παρέα

μου τραγουδούσε φωτεινά

Ήταν κάποτε όλα ωραία

όταν με κρατούσε αγκαλιά

Ήρθε όμως και η μέρα

μου ‘πε φεύγω ξαφνικά

«θα ταξιδέψω σ’ άλλο πλανήτη

κάπου πέρα μακριά».

Τότε ήταν που το είδα στ’ όνειρο μου βιαστικά

να φωνάζει πως πονάει

ήρθε η ώρα μόνη σου να περπατάς.

Πάνε μέρες περιμένω

να φανείς όπως παλιά

μα οι ελπίδες μου σκόρπισαν

στου ανέμου την θωριά.

Π.Σ.