Βόλτας μονοπάτια

Πήρε το καράβι που το φώναζαν «Ελπίδα»

Τράβηξε κουπί κι άλλαξε πορεία

Ήθελε να ταξιδέψει σ’ άλλα μέρη

Όπου τα νερά ήταν ήρεμα σαν καλοκαίρι

Ν’ αφήσει πίσω τη βροντή αφήνοντας

την ραπισμένη με σημάδια, τη βροχή

Αν και ξεριζώθηκαν τα θυμάμαι αγκαλιάς

Διαγράφοντας της βόλτας τα μονοπάτια και καρδιάς

Τραβώντας σημάδια μαχαίρι ποίησης  να αιμορραγεί

Όλα είναι τυπωμένα σε χαρτί που ένα χέρι θέλει να σταλεί

Π.Σ.