Τα κλειδιά...

Χάθηκαν τα κλειδιά,
και η ψυχή έμεινε κλειδωμένη να καρτερεί ένα χέρι να πάρει ένα από αυτά...
Περιμένει με αμυδρό στα χείλη το χαμόγελο να ανθοβολήσει μια  άνοιξη

να μυρίσουν τα ανθισμένα γιασεμιά,
να μοσχοβολίσει ο ουρανός γύρω.
κι άμα καταφέρει να απελευθερωθεί
η ψυχή πετάει από το παράθυρο!

Π.Σ.

8 Νοεμβρίου 18
Η Ιθάκη μου της ψυχής 🌼