Δυό φορές

Έχετε σκεφτεί ποτέ αν είχατε την ευκαιρία να έχετε δυο ζωές (επίγειες) τι ακριβώς θα κάνατε?

Αν είχαμε δυο ζωές νομίζω πως  δεν θα έγραφα καν αυτά που ήθελα να γράφω σε αυτή.  Αφού θα υπάρχει η επόμενη θα έλεγα πάντα θα τα γράψω στην επόμενη, μόνο με την διαφορά πως δεν θα τα διαβάζατε εσείς αλλά κάποιοι άλλοι.  Ή μήπως και στην επόμενη δεν θα έγραφα καν!.

Άρα στην πρώτη τι ακριβώς θα έκανα;.   Θα ζούσα την πρώτη σαν πρόβα, σαν δοκιμή, για να μάθω να ζω πως θα ήθελα να ζω την δεύτερη καλύτερα και ομορφότερα.  

Aπό την άλλη και στη δεύτερη αν δεν έκανα αυτά τα λάθη που κάνω σήμερα  δεν θα έκανα άλλα:, ίσως και χειρότερα, ποιος ξέρει;.  Στην  πρώτη η κάθε μέρα είναι πρεμιέρα και είναι η μοναδική.  Η δεύτερη;....

Αν πέθαινα δυο φορές είναι βέβαιο πως στη δεύτερη θα πέθαινα όπως την ονειρεύομαι ενώ τώρα;  Όπως θα μου την προσφέρουνε…

Η ζωή είναι μια και μάλιστα μικρής διάρκειας ταινίας κινηματογράφου ή είναι ένα θέατρο σκηνής που παίζεται μόνο μια φορά, χωρίς πρόβες, χωρίς δοκιμή.

Γι’  αυτό πρέπει να το παίξουμε όσο γίνεται καλύτερα και για μας και για όσους αγαπάμε…

Όταν οι ψυχές που είναι γύρω μας είναι ευτυχισμένες, ευτυχισμένοι ήμαστε και εμείς κι ας κάπου στο βάθος, στο πολύ βάθος πονάμε!.

Μακάρι να μπορούσα να είμαι ουρανός

Κι όχι ένας μικρός τιτανικός

Μακάρι να μπορούσα να απαλύνω τις ψυχές

Κι όχι να σκορπώ πόνο και πληγές

Μα όλοι έχουμε την Αχίλλειο πτέρνα μας

Και εγώ έχω την δική μου

Π.Σ.