Ήταν 14/02/92
έξω κάνει κρύο
χειμώνας παγωνιά
και εσύ πάνω στο χώμα
με δυο βόλια μες την καρδιά
Ήταν 14/02/92
και άφησες πίσω τόσα πολλά
άφησες πίσω μια αγαπημένη
που τώρα κλαίει πονά σ' αναζητά
Άφησες πίσω σου μια μάνα
που τώρα σέρνεται,
που τώρα καταριέται
τα όσα συνέβησαν την τελευταία σας βραδιά
Άφησες πίσω τον πατέρα
που τώρα κλαίει και πονά
Άφησες πίσω μια αδελφή
που της έσβησες κάθε δύναμη ψυχής
μέσα σ' αυτή τη ζωή
Άφησες πίσω ένα γράμμα
που έλεγε λίγα
μα σήμαιναν πολλά
και βρέθηκε αργά για σένα πια
Άφησες πίσω ένα γράμμα
ένα άσπρο άψυχο χαρτί
στις τρεις αργά το βράδυ
κι έφυγες μες το σκοτάδι
Η έκπληξη σου ήταν βολίδα
που έσκισε όλων μας τα στήθια
που κτύπησε στο κέντρο
με τόξο την καρδιά
Άφησες πίσω φίλους
αγαπημένους και γνωστούς
άφησες πίσω το σχολείο
αφήνοντας μια για πάντα άδειο το θρανίο
Έβαλες μπροστά το θάνατο
του έδωσες δύναμη και φως
πήρες την απόφαση και χάθηκες
μια για πάντα απ' τον κόσμο αυτό
Δεν είμαι η αγαπημένη
δεν είμαι η αδελφή
δεν είμαι η γλυκιά η μάνα
μα μια άγνωστη που για σένανε πονεί
Έσβησες με δυο βόλια
τα 16 σου τα χρόνια
σκόρπισες τον πόνο
σ' ολόκληρο τον κόσμο
(γράφτηκε όταν ήμουν 19 χρονών)
Π.Σ. 26-6- 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου